ครูเป็นคนใจดีมากชอบเล่นกับฉันพอจะขึ้นอนุบาล 1 ก็ร้องไห้งอแงอยากซำ้ชั้นอยู่กับคุณครู คุณครู
บอกว่าอยู่กับคุณครูไม่ได้แต่มาหาคุณครูได้ทุกวันเพราะคุณครูไม่ได้ไปสอนอยู่ที่ห้องเดิมจึงหยุดร้องไห้
แล้วขึ้นขั้นตามที่คุณครูบอกพอขึ้นชั้นมาแล้วก็มีเพื่อนหลายคนเพื่อนๆ เป็นคนเฮฮา อยู่ด้วยแล้วสนุกสนานมีความสุข และเมีเพื่อนใหม่ย้ายเข้ามาเพื่อนสองคนเป็นฝาแฝด จึงจำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร
พอนานๆก็จำได้ว่าใครเป็นใครขนาดคุณครูที่สอนยังจำไม่ได้เพราะสองคนจำทำอะไรเหมือนๆกัน
ใช้ของเหมีือนๆกัน แต่มีอย่างหนึ่งที่ไม่เหมือนกันคือนิสัย พอขึ้นป.1 เพื่อนก็ย้ายออกจากโรงเรีัยน
ไปหลายคนทำให้มีเพื่อนน้อยคนแล้งวก็เรียนมากขึ้นแต่ชอบวิชา ศิลปะมากชอบวาดรูประบายสีมาก
มีสมุดระบายสีเยอะมากพอโตขึ้นมาประมาณ ป.4 ก็ไม่อยากระบายสีเปลียนมาวาดรูปแทนชอบวาดรูป
การ์ตูนในช่องการ์ตูนที่ดูรนานๆก็เปลี่ยนมาวาดรูปวิวแทน เช่น วิวทะเล วิวภูเขา วิวแม่นำ้
ก็เลิกระบายสีเพราะมันน่าเบื่อ หันมาดูการ์ตูนแทนแต่ดูการ์ตูนโคนัน การ์ตูนเทนนิส พอดูนานๆ ก็เบื่อเพราะเป็นคนเบื่ออะไรง่ายๆ ก็เลิกดูไป พอพี่เอานิยายมาให้อ่านก็เริ่มติดนิยาย อ่านนิยายมากๆ เข้า ไม่กินข้าว กินแต่ขนมก็ปวดท้องมาก จนเข้าโรงพยาบาล แต่หมอบอกว่าไม่เป็นไีรกลับบ้านได้ ปัจจุบันดูโคนันมา มา 5 ปี ก็ยังไม่เลิกดูเพราะมีตอนใหม่ มาเรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ปี 16 แล้ว ตอน
ก็เลิกระบายสีเพราะมันน่าเบื่อ หันมาดูการ์ตูนแทนแต่ดูการ์ตูนโคนัน การ์ตูนเทนนิส พอดูนานๆ ก็เบื่อเพราะเป็นคนเบื่ออะไรง่ายๆ ก็เลิกดูไป พอพี่เอานิยายมาให้อ่านก็เริ่มติดนิยาย อ่านนิยายมากๆ เข้า ไม่กินข้าว กินแต่ขนมก็ปวดท้องมาก จนเข้าโรงพยาบาล แต่หมอบอกว่าไม่เป็นไีรกลับบ้านได้ ปัจจุบันดูโคนันมา มา 5 ปี ก็ยังไม่เลิกดูเพราะมีตอนใหม่ มาเรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ปี 16 แล้ว ตอน
.jpg)
